Кога Венко Филипче се обидува да креира дефокус од легитимните теми за неговиот веројатен втор пасош, јавноста веднаш го препознава стариот модел – манипулација, избегнување одговорност и прикривање на вистината.

Наместо јасно да одговори дали поседува пасош од друга држава, Филипче избега од прашањето и се фрли на спинови. Но токму тоа молчење само ги зацврстува сомнежите.

Во сериозна држава, лидер на политичка партија не смее да има недефинирана лојалност.

За која држава работи Венко Филипче – за онаа што му дала еден, или за онаа што му дала втор пасош? И зошто не одговара директно?

Одговорот е очигледен: Филипче е лојален само на парите, на криминалот на Заеви, и на интересите на групата што ја урна Македонија.

Тој не е реформатор, туку симбол на времето кога Македонија беше понижена и ограбена.

Филипче беше дел од структурата што:

– Го излажа народот дека сме добиле датум за преговори,

– Тврдеше дека Бугарите се само администратори,

– Ја продаде државата додека глумеше дека ја брани,

– Го остави здравството во хаос и под сомнителни тендери,

– Изгуби милиони евра европски пари кои денес се гледаат во патишта, водоводи и реални проекти.

Ако нешто е јасно, тоа е дека со Венко Филипче и СДС, Македонија повторно би се вратила во времето на лаги, клиентелизам и политичка проституција со сопствените национални интереси.

Денес, кога државата конечно се движи напред, кога секое евро од ЕУ е насочено кон проекти наместо кон приватни џебови, Филипче зборува за лојалност и европски вредности?

Граѓаните добро знаат: Човекот што го носеше белиот мантил додека го носеше црниот политички багаж на Заев е последниот што има право да говори за вистина, реформи и патриотизам.